سه‌شنبه شانزدهم خرداد ماه، فرصتی شد تا برای بازدید از مجموعه طلایه که به همت و مدیریت محمدرضا رحمانی سالهاست بزرگترین مجموعه کنتور سازی کشور است، برویم. الحق و الانصاف مجموعه طلایه، شکوه اراده مهندسان و صنعتگران ایرانی است که سالهاست با تحریم‌های مختلف داخلی و خارجی بار تولید و نوآوری را به دوش می‌کشند.
بسیاری از ظرفیتهای طلایه فرصت‌های ملی است. آزمایشگاههای این مجموعه کمک حال سازمان استاندارد هستند. مجموعه دانش‌بنیانی که برخی از ظرفیت هایش نه تنها در کشور که در منطقه بی نظیر است. از قالب سازی و ماشین سازی گرفته تا ریخته گری، طراحی نرم افزار، آزمایشگاه های فنی و تحقیق و توسعه، همه و همه مایه فخر و مباهات صنعت استان و کشور هستند.
در شرایطی که آب در بحرانی ترین وضعیت سالهای گذشته است و آینده نوید شرایط بهتر را نمی دهد، باید مجموعه‌هایی مثل طلایه را روی سرمان بگذاریم و حلوا حلوا کنیم. پیشرفت در صنعت کنتورسازی تنها راه کنترل مصرف آب است و ما برای جلوگیری از فاجعه‌های آینده هیچ جایگزینی جز این نداریم.
اما موضوع غم بار این است که صنعت کنتورسازی با اهمیتی که گفتم متاسفانه استاندارد اجباری ندارد و استانداردهای تعریف شده همه تشویقی هستند. این بدین معنی است که کنتورسازی طلایه هیچ فرقی با تولید کننده‌های زیر پله ای غیر استاندارد ندارند. یعنی با این شرایط بحرانی، ما هیچ برنامه‌ای برای کنترل آب نداریم و این بسیار هولناک و نگران کننده است.
این بازدید برای من نکات مثبت و جالب توجه بسیاری داشت اما آنچه که به عنوان مهمترین نکته این رویداد باید عنوان می‌شد همین است.
از تمام دستگاه‌های ذیربط شامل سازمان استاندارد، آبفا و وزارت نیرو استدعا دارم هر چه سریعتر استانداردهای تولید کنتورهای آب را اجباری کنند. این درخواست دیگر صرفا به نمایندگی از صنعت نیست بلکه به دفاع از جامعه ایران است که بحران آب به زودی گریبانش را خواهد گرفت.