کسب و کار نیوز – اسحاق جهانگیری در تازه ترین اظهارات خود عنوان کرده است که صنایع برای جبران کمبود برق سطح تولید خود را کاهش دهند. مسوولان همواره ترجیح داده اند منازل مسکونی برق داشته باشند و گویا حفظ رضایت مردم برایشان از خسارات کلان وارد شده به تولید و صنایع مهم تر است. همواره در کمبود آب، برق و گاز اولین قربانی تولید و صنایع هستند. یک عضو خانه صنعت و معدن در این رابطه می گوید: در نتیجه هر بار قطع ناگهانی برق و گاز واحدهای صنعتی خسارت قابل ملاحظه‌ای به تولید کنندگان وارد شده و در نتیجه شوک قیمت‌ها در بازار عرضه نهایی کالا و خدمات به وجود می‌آید.
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز ، آرمان خالقی افزود: دولت و شرکت توزیع نیروی برق به صورت یک طرفه و با دید حاکمیتی برای تعهدی که در قبال مشتری دارند بندهایی را به آن اضافه کرده اند که در صورت قطعی برق قصوری متوجه شان نباشد. به طورکلی و با استناد به قوانین قطعی برق برای صنایع و تولیدی ها باید از قبل اطلاع رسانی شود و در صورت عدم اطلاع صنایع و وقوع این اتفاق، باید مشمول خسارت شود.
رئیس خانه صنعت معدن و تجارت نیز در این رابطه گفت: آقای جهانگیری معتقد است در شرایط فعلی صنایع میزان فعالیت خود را کاهش دهند تا مشکل برق برطرف شود. اما سوال اینجاست با کاهش حجم تولید صنایع می دانید چه اتفاقی در سطح جامعه خواهد افتاد. سیدعبدالوهاب سهل‌آبادی با اشاره به اینکه قطعی برق وضعیت واحدهای صنعتی را هر روز بدتر از گذشته کرده است، گفت: چندین بار نامه های مختلفی را به وزارت صنعت ارسال کردیم تا مشکل قطعی برق حل شود اما نه تنها حل نشد بلکه زمان قطعی واحدهای تولیدی به بیش از ۵ ساعت رسید مگر می شود با این شرایط کار تولیدی کرد.
وی با بیان اینکه حتی شکایت خود را به دادستان کل کشور هم ارسال کرده ایم، افزود: متاسفانه در این رابطه هم به نتیجه مناسبی دست پیدا نکرده ایم. رئیس خانه صنعت معدن و تجارت اضافه کرد: حجم بدهی نیروگاه های کوچک و متوسط از دولت بسیار بالاست و هنوز هم دولت تصمیمی به پرداخت بدهی آنها ندارد. اگر بدهی آنها پرداخت می شد حداقل بخشی از نیاز صنعتگران برطرف می شد. سهل آبادی به صحبت های اخیر معاون اول اشاره کرد و گفت: آقای جهانگیری معتقد است در شرایط فعلی صنایع میزان فعالیت خود را کاهش دهند تا مشکل برق برطرف شود. اما سوال اینجاست با کاهش حجم تولید صنایع می دانید چه اتفاقی در سطح جامعه خواهد افتاد.
خسارت خاموشی ها بر دوش تولید
آرمان خالقی، عضو خانه صنعت و معدن
شرکت توزیع نیروی برق تعهدی در قبال مشتری دارد که برق مستمر و پایدار را در محل تعیین شده باید تحویل دهد. حال این مشتری، مشتری های خانگی باشند چه مشتری های صنعتی و تولیدی. وقتی معاون اول ریاست جمهوری که خود را عضوی از صنعت و معدن کشور می داند و فعالیت های صنعتی بسیاری را در طول خدمت خود در دولت انجام داده اعلام می کند که صنایع برای جبران کمبود برق سطح تولید خود را کاهش دهند، توقعی از دیگر مسوولان نیست.
دولت و شرکت توزیع نیروی برق به صورت یک طرفه و با دید حاکمیتی برای تعهدی که در قبال مشتری دارند بندهایی را به آن اضافه کرده اند که در صورت قطعی برق قصوری متوجه شان نباشد. به طورکلی و با استناد به قوانین قطعی برق برای صنایع و تولیدی ها باید از قبل اطلاع رسانی شود و در صورت عدم اطلاع صنایع و وقوع این اتفاق، باید مشمول خسارت شود.
شرکت برق مکلف است برای جبران خسارت وارد به مشتریان خود چه خانگی و چه تولیدی ها و صنایع از طریق شرکت های بیمه ای وارد شود. اما چرا باید خسارت این اتفاق را صنایع و تولید از جیب خود بپردازند. چرا باید خسارت کاهش تولید متوجه صنایع شود. قطع برق به معنی توقف تولید است. خسارات ناشی از قطعی برق در تولید و صنایع به دو بخش تقسیم می شود. اثرغیرمستقیم قطعی برق، کاهش تولید است و دولت خود به عنوان ارایه کننده این خدمت وقتی که به دلیل کم کاری، اهمال و سو مدیریت قادر به تامین برق برای بخش اقتصاد کشور نیست. در بخش اول قطعی برق به عدم تولید منجر و عدم تولید حادث می شود. این بدان معناست که اگر کارخانه ای چندین ساعت در روز فعالیت دارد تولید با قطعی برق متوقف می شود و خسارت این چند ساعت نیز حادث می شود. حال اگر کارخانه ای ۲۴ ساعته فعالیت داشته باشد با قطعی برق خسارات بسیار بیشتری خواهد دید.
مگر بانک ها با تعطیلی ها و قطعی برق و نبود تولید، در دریافت اقساط خود وقفه می اندازند. بانک ها نه به صورت روزشمار بلکه ساعت شمار تاخیر در پرداخت اقساط را سودی برای خود محاسبه کرده و آن را دریافت می کنند. تولیدکننده اما با قطعی برق به کاهش تولید برخورده است و نمی تواند اقساط خود را پرداخت کند که این اتفاق به عدم تامین تسهیلات منجر خواهد شد.
در صورت عدم تامین تسهیلات، هزینه های نیروی کار و دستمزد ها به مشکل بر می خورد. مگر می شود کارگران حقوق کمتر بگیرند و آیا کاهش تولید هزینه کارگر و تولیدی را کم می کند. تحمیل این شرایط به صنایع و تولیدی ها به صورت دستوری غیرقابل قبول است. در نتیجه هر بار قطع ناگهانی برق و گاز واحدهای صنعتی خسارت قابل ملاحظه‌ای به تولید کنندگان وارد شده و در نتیجه شوک قیمت‌ها در بازار عرضه نهایی کالا و خدمات به وجود می‌آید.