علی اکبر کلانتر، رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان یزد
هزینه های کسب و کار از جمله موانعی هستند که همواره و در تمامی کشور های دنیا، صاحبان صنایع مختلف با آن روبرو هستند. این هزینه ها که به اختصار CODB (cost of doing business) خوانده می شود بیانگر همه هزینه هایی است که پرداخت می شود تا کسب و کار جریان داشته باشد.
به صورت طبیعی هزینه های هر کسب و کاری باید تا حد ممکن کاهش داده شوند. اما کاهش هزینه های کسب و کار برای صنایع در شرایط بحرانی اقتصادی فعلی حائز اهمیت تر است اما روندی معکوس را شاهد هستیم.
افزایش ۵ برابری قیمت ارز از سال ۱۳۹۰، افزایش ۲۰ درصدی هزینه واردات، افزایش ۵۰ درصدی نرخ مواد اولیه رانتی همچون پتروشیمی ، تاثیر عمیق تحریم ها بر عملکرد صنایع، بالا بودن سود بانکی که عملا ۲۲ درصد است و ۵ برابر میزان استاندارد جهانی است و نقص های موسسات اعتباری از جمله برخی این هزینه هستند.
از طرفی بدلیل رکود طولانی، فروش ما اکثرا اعتباری شده و قوانین مربوط به چک و تجارت هم نقائصی دارد و لذا دوره برگشت بهای کالای فروخته شده طولانی شده و گاه به یکسال می رسد که موجب نیاز به نقدینگی بیشتر، وام بیشتر و در نتیجه هزینه تامین مالی(بهره) بیشتر می شود.
همچنین در اوج تحریم و رکود، مالیات بر ارزش افزوده را که باید مصرف کننده بدهد و شبکه توزیع وصول کند، بر تولید کننده تحمیل شده که این موضوع یکی دیگر از بحران های قابل توجه صنایع است.
از طرفی باید افزایش نرخ خدمات دولتی را هم به لیست بلند بالای هزینه های کسب و کار اضافه کنیم. همچنین بسیاری از موارد دیگر نظیر کرایه حمل و نقل و موارد مشابه نیز از جمله موارد حائز اهمیت است.
با این حال دولت به جای کمک به صنایع برای عبور از بحران اقتصادی و افزایش توان رقابت آنها با همتاهای خارجی خود، هزینه های کسب و کار را افزایش داده است و در نتیجه شاهد افزایش دوره رکود و آمار بیکاری در شهر صنعتی یزد هستیم.