دکتر سید رسول رنجبران – عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و اصفهان
یکی از شاخصه های کشورهای توسعه یافته میزان ارتباطات اقتصادی و تجاری آنان با سایر کشورهاست. هرچه یک کشور بسته تر باشد یا به عبارتی تعاملات ضعیف تری با دنیا داشته باشد، دارای اقتصادی ناتوان تر و غیررقابتی است.
نگاهی اجمالی به اقتصاد کشورهای توسعه یافته، درحال توسعه و توسعه نیافته مبین این ادعاست. در دنیای امروز رقابتی، میدان مبارزه بسیار پیچیده و دشوار است و در این کارزار کسانی باقی می مانند که به رمز و رموز مبارزه آگاهی دارند و توان مند و دانا ظاهر می شوند. این مسیری است که همه پیروزمندان طی نموده اند و مفری برای فرار و گریز از آن وجود ندارد.
متأسفانه کشور ما به دلایل عدیده در یک دهه گذشته از ارتباطات و مناسبات دو جانبه خوبی با کشورهای توسعه یافته برخوردار نبوده است و از این بابت به شدت آسیب دیده است.
امروز ما بیش از همیشه نیاز به بازسازی روابط اقتصادی با کشورهای هدف داریم تا بتوانیم سهم منافع خودمان را از منابع متعدد ببریم.
با توجه به کمبود منابع در داخل کشور و رشد منفی سرمایه گذاری در سال های اخیر نیاز به منابع خارجی به شدت و افزونتر لمس و احساس میشود. به هرجهت یکی از پیش نیازهای توسعه، داشتن منابع لازم و کافی است که اگر از داخل قابل تأمین نباشد باید از منابع خارجی تأمین گردد. این مهم زمانی قابل فکر کردن است که مقدمات آن از جمله روابط اقتصادی وجود داشته باشد. اتاق های مشترک بازرگانی بین کشورها، نقش فوق العاده ای در ایجاد و توسعه روابط اقتصادی و تجاری آنها دارند. این نقش آنقدر مهم است که کشوری مانند آلمان دارای بیش از ۹۰ اتاق مشترک با کشورهای جهان است و از قبل آنها بسیار سود می برد.
متأسفانه کشور ما، مسئولین و سازمان های مربوطه از این فرصت مانند سایر موارد حداقل بهره را می برند.
اگر فعالین اقتصادی بخش خصوصی بتوانند، که می توانند، حضوری مؤثر در انتخابات هیأت رئیسه این اتاق ها داشته باشند، قادر خواهند بود با انتخاب افرادی خبره و نخبه، بسیاری از اهداف و برنامه های خودشان را تا حصول نتیجه دنبال نمایند.
امروزه اکثر فعالین اقتصادی آلمان برای ورود به اقتصاد و تجارت کشور ما از پنجره اتاق مشترک بازرگانی و صنایع ایران و آلمان ورود پیدا می کنند. علت آن هم این است که آنان به این نوع اتاق ها اعتماد دارند و اطلاعات اولیه تصمیم سازی خویش را از آنان دریافت می نمایند.
این اتاق ها نه فقط محل اطمینان و رجوع فعالین اقتصادی هستند بلکه تسهیل و تسریع کننده حضور آنان در فعالیت های اقتصادی دو کشور محسوب میگردند که این جزء برنامه ها و تلاش های ذاتی اتاق های مشترک است.
تعامل مستمر مسئولین اتاق با مسئولین ذیربط دو کشور به منظور بسط و گسترش روابط تجاری با در نظر گرفتن نیازها و نظرات اعضاء امری لازم و ضروری است.
استفاده صحیح و به موقع از ظرفیت های اعضاء اتاق از اولویت های کاری اتاق محسوب میشود.
تقویت اتاقهای مشترک بازرگانی به نوعی تقویت ساختارهای مورد نیاز فعالین اقتصادی به ویژه بخش خصوصی است که نباید از آن غافل ماند!
انتخابات هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع ایران و آلمان که در پنجم آذرماه امسال (١٣٩٦) برگزار خواهد شد فرصتی بس گرانبها و ذی قیمت است که فعالین اقتصادی به ویژه اعضاء محترم این اتاق باید قدر آن را بدانند و با تمام توان در این انتخابات حضوری مؤثر پیدا نمایند.
انتخات افراد شایسته که دارای داناییها و تواناییهای فردی و حقوقی هستند، کمک خواهد کرد تا عملکرد این اتاقها روز به روز بهتر و مؤثرتر از گذشته باشد.
اتاق قوی و پرقدرت زمانی معنا پیدا میکند که از هیأت رئیسه قدرتمند و قوی برخوردار باشد تا بتواند به مطالبات برحق اعضاء خویش پاسخی در خور شأن بدهد!
پیوند اقتصاد ملی به اقتصاد بین الملل از مسیر افزایش توانمندی های اتاق های مشترک مقدور خواهد شد.
متأسفانه کشور ما به دلایل عدیده در یک دهه گذشته از ارتباطات و مناسبات دو جانبه خوبی با کشورهای توسعه یافته برخوردار نبوده است و از این بابت به شدت آسیب دیده است.
امروز ما بیش از همیشه نیاز به بازسازی روابط اقتصادی با کشورهای هدف داریم تا بتوانیم سهم منافع خودمان را از منابع متعدد ببریم.
با توجه به کمبود منابع در داخل کشور و رشد منفی سرمایه گذاری در سال های اخیر نیاز به منابع خارجی به شدت و افزونتر لمس و احساس میشود. به هرجهت یکی از پیش نیازهای توسعه، داشتن منابع لازم و کافی است که اگر از داخل قابل تأمین نباشد باید از منابع خارجی تأمین گردد. این مهم زمانی قابل فکر کردن است که مقدمات آن از جمله روابط اقتصادی وجود داشته باشد. اتاق های مشترک بازرگانی بین کشورها، نقش فوق العاده ای در ایجاد و توسعه روابط اقتصادی و تجاری آنها دارند. این نقش آنقدر مهم است که کشوری مانند آلمان دارای بیش از ۹۰ اتاق مشترک با کشورهای جهان است و از قبل آنها بسیار سود می برد.
متأسفانه کشور ما، مسئولین و سازمان های مربوطه از این فرصت مانند سایر موارد حداقل بهره را می برند.
اگر فعالین اقتصادی بخش خصوصی بتوانند، که می توانند، حضوری مؤثر در انتخابات هیأت رئیسه این اتاق ها داشته باشند، قادر خواهند بود با انتخاب افرادی خبره و نخبه، بسیاری از اهداف و برنامه های خودشان را تا حصول نتیجه دنبال نمایند.
امروزه اکثر فعالین اقتصادی آلمان برای ورود به اقتصاد و تجارت کشور ما از پنجره اتاق مشترک بازرگانی و صنایع ایران و آلمان ورود پیدا می کنند. علت آن هم این است که آنان به این نوع اتاق ها اعتماد دارند و اطلاعات اولیه تصمیم سازی خویش را از آنان دریافت می نمایند.
این اتاق ها نه فقط محل اطمینان و رجوع فعالین اقتصادی هستند بلکه تسهیل و تسریع کننده حضور آنان در فعالیت های اقتصادی دو کشور محسوب میگردند که این جزء برنامه ها و تلاش های ذاتی اتاق های مشترک است.
تعامل مستمر مسئولین اتاق با مسئولین ذیربط دو کشور به منظور بسط و گسترش روابط تجاری با در نظر گرفتن نیازها و نظرات اعضاء امری لازم و ضروری است.
استفاده صحیح و به موقع از ظرفیت های اعضاء اتاق از اولویت های کاری اتاق محسوب میشود.
تقویت اتاقهای مشترک بازرگانی به نوعی تقویت ساختارهای مورد نیاز فعالین اقتصادی به ویژه بخش خصوصی است که نباید از آن غافل ماند!
انتخابات هیات رئیسه اتاق بازرگانی و صنایع ایران و آلمان که در پنجم آذرماه امسال (١٣٩٦) برگزار خواهد شد فرصتی بس گرانبها و ذی قیمت است که فعالین اقتصادی به ویژه اعضاء محترم این اتاق باید قدر آن را بدانند و با تمام توان در این انتخابات حضوری مؤثر پیدا نمایند.
انتخات افراد شایسته که دارای داناییها و تواناییهای فردی و حقوقی هستند، کمک خواهد کرد تا عملکرد این اتاقها روز به روز بهتر و مؤثرتر از گذشته باشد.
اتاق قوی و پرقدرت زمانی معنا پیدا میکند که از هیأت رئیسه قدرتمند و قوی برخوردار باشد تا بتواند به مطالبات برحق اعضاء خویش پاسخی در خور شأن بدهد!
پیوند اقتصاد ملی به اقتصاد بین الملل از مسیر افزایش توانمندی های اتاق های مشترک مقدور خواهد شد.