مجمع جهانی اقتصاد، جدیدترین گزارش رقابت‌پذیری جهانی را منتشر کرده است. در گزارش رقابت‌پذیری جهانی که با همکاری اتاق ایران هر ساله انجام می‌شود، رتبه ایران در ۱۲ رکن رقابت‌پذیری مورد سنجش قرار می‌گیرد. گزارش رقابت‌پذیری جهانی، میزان پیچیدگی اقتصاد کشورها، موانع توسعه اقتصادی و نقاط ضعف و قوت هر کشور را در قالب ۱۲ رکن رقابت‌پذیری به تصویر می‌کشد.
آنچه در مورد وضعیت رقابت‌پذیری کشورها در مقیاس جهانی به‌خوبی مشاهده می‌شود این است که پس از گذشت ده سال از بحران مالی جهانی، بخش مالی اقتصاد جهانی همچنان آسیب‌پذیر است. نماگرهای مربوط به استحکام مالی بانک‌ها هنوز به وضعیت پیش از بحران بازنگشته‌اند. از طرفی، هشدارهای جدیدی پیش روی اقتصاد جهان قرار گرفته است. در گزارش رقابت‌پذیری جهانی ۲۰۱۸-۲۰۱۷، تعداد بیشتری از کشورها توانسته‌اند در بخش نوآوری پیشرفت کنند، اما برای گسترش منافع حاصل از این پیشرفت اقدامات بیشتری لازم است. کشورهایی مانند چین، هند و اندونزی همپای اقتصادهای پیشرفته، به مراکز نوآوری دنیا تبدیل شده‌اند و باید با گسترش فناوری‌های نو در سطح بنگاه، از منافع اقتصادی و اجتماعی این پیشرفت به سود جامعه خود استفاده نمایند. ضرورت دیگر، حصول منافع مشترک میان انعطاف‌پذیری بازار نیروی کار از یک‌سو و حمایت از کارگر از سوی دیگر است. در گزارش رقابت‌پذیری امسال، اقتصادهای نوظهور و اقتصادهای توسعه‌یافته در بحث انعطاف‌پذیری بازار نیروی کار شاهد همگرایی بوده‌اند.
در این گزارش که با حضور ۱۳۷ کشور انجام شده است، ایران با کسب رتبه ۶۹ و امتیاز ۲۷٫۴، با ۷ پله صعود نسبت به سال گذشته از بهبود وضعیت رقابت‌پذیری خبر می‌دهد. کشور سال گذشته با کسب امتیاز ۱۲٫۴ رتبه ۷۶ را از میان ۱۳۸ کشور به خود اختصاص داده بود. شایان ذکر است که ایران در گزارش رقابت‌پذیری سال جاری امتیاز بهتری را نسبت به سال‌های پیش کسب کرده است. کشور در ۸ سال تجربه حضور در این گزارش توانسته است با بهبود امتیاز رقابت‌پذیری، برای بار دوم رتبه ۶۹ را که در سال ۲۰۱۱-۲۰۱۰ در نخستین حضور خود در این گزارش کسب کرده بود، بار دیگر در کارنامه داشته باشد
ده کشور برتر گزارش رقابت‌پذیری امسال عبارتند از: سوئیس (رتبه ۱- برای نهمین سال متوالی)، آمریکا (رتبه ۲)، سنگاپور (رتبه ۳)، هلند (رتبه ۴)، آلمان (رتبه ۵)، هنگ‌کنگ (رتبه ۶)، سوئد (رتبه ۷)، بریتانیا (رتبه ۸)، ژاپن (رتبه ۹) و فنلاند (رتبه ۱۰). این در حالی است که هائیتی (۱۲۸)، بروندی، سیرالئون، لسوتو، مالاوی، موریتانی، لیبریا، چاد، موزامبیک و یمن (رتبه ۱۳۷) به ترتیب در ده رتبه آخر جدول نشسته‌اند.
ایران با بهبود امتیاز خود در اکثر ارکان دوازده‌گانه رقابت‌پذیری، رتبه‌های زیر را از آن خود کرده است: نهادها (۸۵)، زیرساخت‌ها (۵۷)، محیط اقتصاد کلان (۴۴)، بهداشت و آموزش ابتدایی (۵۰)، آموزش عالی (۵۱)، کارایی بازار کالا (۱۰۰)، کارایی بازار نیروی کار (۱۳۰)، سطح توسعه بازار مالی (۱۲۸)، آمادگی در حوزه فناوری (۹۱)، اندازه بازار (۱۹)، پیشرفته بودن بنگاه‌های تجاری (۹۷) و نوآوری (۶۶).
جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای هم‌منطقه خود پس از رژیم اشغالگر قدس (رتبه ۱۶)، امارات متحده عربی (رتبه ۱۷)، قطر (رتبه ۲۵)، عربستان سعودی (رتبه ۳۰)، آذربایجان (رتبه ۳۵)، بحرین (رتبه ۴۴)، کویت (رتبه ۵۲)، ترکیه (رتبه ۵۳)، قزاقستان (رتبه ۵۷)، عمان (رتبه ۶۲)، اردن (رتبه ۶۵)، گرجستان (رتبه ۶۷) قرار گرفته است. درعین‌حال، کشورهای ارمنستان (رتبه ۷۳)، تاجیکستان (رتبه ۷۹)، مصر (رتبه ۱۰۰)، جمهوری قرقیزستان (رتبه ۱۰۲)، لبنان (رتبه ۱۰۵)، پاکستان (رتبه ۱۱۵) و یمن (رتبه ۱۳۷) به‌عنوان آخرین کشور جدول رقابت‌پذیری، سایر کشورهای منطقه را تشکیل می‌دهند که بعد از ایران رتبه‌بندی شده‌اند. با اینکه رتبه تعدادی از کشورهای منطقه از جمله امارات متحده عربی، قطر، عربستان سعودی، کویت، قزاقستان، اردن، گرجستان، تاجیکستان و لبنان از تضعیف رقابت‌پذیری آنها نسبت به سال گذشته خبر می‌دهد، جمهوری اسلامی ایران شاهد بهبود عملکرد رقابت‌پذیری خود در گزارش سال جاری است.
این بهبود را می‌توان تا حدی متأثر از فضای پس از برجام و امیدواری فعالان اقتصادی کشور به افزایش تعاملات تجاری با دنیا دانست. در گزارش تهیه‌شده، وضعیت ایران در تمام ارکان دوازده‌گانه رقابت‌پذیری در قیاس با عملکرد سال گذشته بررسی شده است که امید می‌رود مطالعه آن در شناخت نقاط ضعف و قوت اقتصاد کشور مؤثر واقع شود.