قائم مقام دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران: شیوع گران فروشی دلبخواهی

آرمان خالقی قائم مقام دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در گفت و گو با خبرنگار روزنامه قدس میزان واقعی وابستگی صنایع کشور به واردات و به تعبیری تأثیرپذیری از نرخ ارز را نامشخص می‌داند و معتقد است این سهم اگرچه از صنعتی به صنعت دیگر فراز و فرود دارد، اما نهایتاً میزان دقیق آن در اختیار دولت است و شاید دولت این آمار را محرمانه می‌داند که تاکنون اعلام نکرده است.
آرمان خالقی اضافه می‌کند: طبعاً اگر این آمار در اختیار دولت باشد در شرایط حساس فعلی که شاید از خارج کشور مترصد فرصت برای ضربه زدن به ایران هستند، آن را اعلام نمی‌کند، اما اصل وابستگی در صنایع مختلف ایران، غیرقابل انکار است و نباید برخلاف این واقعیت، شعار سر داد چراکه هیچ کشوری از درصدی وابستگی به واردات، مصون نیست.وی ضمن تأیید آشفتگی بازار در ماه‌های اخیر ادامه می‌دهد: هر عرضه کننده‌ای به شکل دلخواهش گران فروشی می‌کند و به نوعی به دنبال جبران مافات سرمایه خود در این بی نظمی بازار است. بنابراین باید پذیرفت نه تنها مردم و اقشار ضعیف بلکه تولیدکننده و عرضه کننده خرد و کلان هم از این نوسانات شدید ارزی رنج می‌برند؛ حال آنکه مقصر اصلی این وضعیت، اقتصاد بیمار و مشکل‌دار ماست که در سال‌های گذشته، علی رغم رشد شدید هزینه‌های تولید و سربار، خود را با تورم تطبیق نداد و نرخ ارز را مصنوعی پایین نگه داشت. وی با اشاره به گرانی شدید برخی محصولات از قبیل برنج، قند، شکر و روغن، چای، حبوبات و حتی فرض دستباف که به عنوان تولید داخل قابل توجه هستند و در ظاهر ارتباط زیادی با ارز ندارند، می‌گوید: سالانه حدود ۲۰ هزار تن برنج در کشور تولید می‌شود که شاید برخی بگویند نیاز داخل را رفع می‌کند؛ اما به چه قمیتی؟ آیا مردم توان خرید برنج ایرانی حداقل ۱۵ هزار تومانی این روزها را دارند؟ آن هم وقتی می‌شود با برنج هندی ۷۰۰۰ تومانی هزینه‌های معیشت را کم کرد؟ یا چای ایرانی که در ظاهر پاسخگوی نیاز داخلی است و به صورت ارگانیک هم تولید می‌شود، اما از نظر کیفی در مواردی، قابل دفاع نیست چون مردم ذائقه شان به چای خارجی اسانس‌دار عادت کرده است.
به گفته وی تولید سالانه حدود ۲۰ هزار تن مواد غذایی در کشور زمانی می‌تواند مانعی برای عدم وابستگی به واردات باشد که هم بتواند نیاز مصرف سرانه را تأمین کند، هم کیفیت مدنظر و هم قیمت مدنظر مردم را.
خالقی، رصد بموقع بازار، ذخیره سازی مناسب و تقویت نظارت نهادهای ذی ربط را زمینه ساز آرامش روانی جامعه و بازار می‌داند و می‌گوید: عموم مردم قدرت خریدی بالایی ندارند و گرانی برخی کالاها را هم که ظاهراً ربطی به ارز ندارد، باید تحمل کنند، اما این را هم باید برایشان شفاف کرد که ما هنوز نتوانسته‌ایم سبک تولید کشاورزی خود را به قدری مدرن کنیم که قیمت تمام شده کاهش یابد و تولید داخل قدرت رقابت کیفی و قیمتی با مشابه خارجی را داشته باشد.
وی به افزایش تقاضا برای فرش ایرانی در ماه‌های اخیر اشاره می‌کند اما این اتفاق به ظاهر خوشحال کننده را ناشی از افت شدید ارزش پول ملی و تمایل خارجی‌ها برای خرید بیشتر تولیدات ایرانی می‌داند و نه تمهیدات حمایتی دولت از صادرات.
وی ضعف شدید دستگاه‌های نظارتی را در گرانی بی ضابطه کالاهای تولید داخل رد ‌نمی کند، اما معتقد است که احتکار و اختفا در مورد کالاهای اساسی و گروه هایی که از ارز دولتی استفاده می‌کنند و مشمول قیمت گذاری اجباری هستند، قابل دفاع نیست، اما وارد کننده و عرضه کننده کالای غیراساسی که ارز دولتی نگرفته و از محل تلاطم ارزی بشدت متأثر می‌شود، طبعاً نسبت به عرضه خود محتاط‌تر می‌شود.
خالقی می‌گوید: در این شرایط نه تنها مردم بلکه و تولیدکننده و واردکننده بلکه سازمان تعزیرات و سازمان حمایت هم دچار ابهام شدید هستند و شاید به همین دلیل هنوز نتوانسته‌اند با تخلفات و سوءاستفاده‌های بازار برخورد قاطع و مناسب داشته باشند.