سیدمحمدرضا مرتضوی گفت: اگر مشکل زیرساخت‌های شهرکهای صنعتی تهران حل شود، تا ۲ سال آینده توانایی جذب ۷۰۰ هزار نیروی کار جدید در همین شهرکهای صنعتی وجود دارد. به شرط اینکه مشکل ترافیک، دسترسی، زیرساخت‌ها و … حل شود.
شهرکهای صنعتی نقش بسیار چشمگیری در توسعه و رشد اقتصادی می‌توانند ایفا کنند. البته به شرط اینکه زیرساخت‌های لازم برای این مهم در اختیار باشد. در ایران و بخصوص شهر تهران، بخش خصوصی تمایل زیادی به حضور گسترده در شهرکهای صنعتی از خود نشان داده است، اما همین مساله “زیرساخت‌ها” مانع از فعالیت جدی آنها می‌شود. سید محمدرضا مرتضوی، دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در گفت‌وگو با “اگزیم نیوز” ابراز داشت: “اگر مشکل زیرساخت‌های شهرکهای صنعتی تهران حل شود، تا ۲ سال آینده توانایی جذب ۷۰۰ هزار نیروی کار جدید در همین شهرکهای صنعتی وجود دارد. به شرط اینکه مشکل ترافیک، دسترسی، زیرساخت‌ها و … حل شود.”
مرتضوی گفت: شهرکهای صنعتی، پتانسیل بزرگی برای جذب سرمایه داخلی و خارجی دارند. در واقع اگر زیرساخت‌های شهرکهای صنعتی را اصلاح کنیم و دولت و سازمان‌های دولتی تعهدات خود را نسبت به زیرساخت‌های صنعتی به فرجام برسانند، حتی در اوج رکود اقتصادی، بازهم متقاضی برای حضور در شهرکهای صنعتی یافت می‌شود. شهرکهای صنعتی اطراف تهران بعضا مشکل برق دارند. البته ۱۵ سال است که با این مشکلات مواجهیم. مشکلات حاضر صرفا مربوط به دولت دوازدهم نیست. دولت هر چند که وعده اصلاح این مشکلات را داد، اما تا به امروز اصلاحی صورت نگرفته است.
او تصریح کرد: بخش خصوصی به امید یاری رساندن دولت به شهرکهای صنعتی، دست به سرمایه‌گذاری زده است. اما به جهت عدم حمایت و نبود زیرساخت‌ها، بخشی از توان خود را از دست داده و آنگونه که باید توان خود را اجرایی ننموده‌اند. به هر حال پتانسیل بسیار بزرگی در شهرکهای صنعتی وجود دارد. تقاضاها برای حضور در این شهرک‌ها بسیار زیاد است. مشکل اساسی در فقدان زیرساخت‌ها خلاصه می‌شود. اگر مشکل زیرساخت‌های شهرکهای صنعتی تهران حل شود، تا ۲ سال آینده توانایی جذب ۷۰۰ هزار نیروی کار جدید در همین شهرکهای صنعتی وجود دارد. به شرط اینکه مشکل ترافیک، دسترسی، زیرساخت‌ها و … حل شود.
وی تصریح کرد: مردم دیگر قول و سخن ما را قبول نمی‌کنند. در حال حاضر ۵/۲ برابر توان شبکه برق موجود در شهرکهای صنعتی، نیاز به برق داریم. البته هزینه‌های مربوطه، جهت ازدیاد توان برق در این مناطق پرداخت شده است. اما ترانسی که نصب شده توان پاسخگویی و تامین برق مورد نیاز را ندارد. لذا در راه تولید مشکل ایجاد می‌شود. تامین آب، دسترسی به اتوبان و جاده و مسائلی از این قبیل، جزو وظایف دولت است. در حال حاضر ما توانایی ایجاد چند شهرک صنعتی خصوصی را داریم. اگر زمین مورد نیاز را در اختیار بخش خصوصی قرار دهند، صنایع مختلف می‌توانند در این شهرک‌ها حضور یابند و فعالیت خود را آغاز کنند. صنعت درودگری، مبلمان، صنایع لباس و مد و پارچه، آمادگی ایجاد شهرکهای صنعتی را دارند. ولی دولت باید برای حضور این بخش، تعهدات لازم را اجرایی کند؛ یعنی همان تعهداتی که به عنوان تامین زیرساخت بر گردن دولت است.
وی افزود: باید بدون درنگ به بخش خصوصی زمین واگذار کنند تا شهرک خصوصی تاسیس شود. اقسام صنایع و صاحبان آنها می‌توانند شهرک صنعتی راه‌اندازی نمایند. برخی از صنایع صرفا برای یک مجوز وزارت کشاورزی، معطل مانده‌اند تا در راستای تولید و اشتغال، شهرک صنعتی راه‌اندازی کنند. اما اقدامات لازم صورت نمی‌گیرد. هر چند که امکانات خوبی وجود دارد، ولی دولت به جای اینکه پراکنده کاری کند، باید به شهرکهای صنعتی سر و سامان ببخشد. تهران با وضعیتی کنونی، از بسیاری لحاظ به شهر محرومی تبدیل شده است. اجاره منزل در تهران نسبت به شهرهای دیگر بسیار بالاتر است. در این شهر یک کارگر به سختی گذران زندگی دارد. باید شغل در تهران ایجاد شود. هر سال به بیکارهای تهران افزوده می‌شود. اگر دستی بر سر و روی شهرکهای تهران و حتی سایر شهرهای دیگر بکشیم، باید منتظر یک رنسانس صنعتی در کشور باشیم.
دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران ابراز داشت: بسیاری از سرمایه‌داران آماده هستند که در شهرک صنعتیِ گل و گلخانه سرمایه گذاری کنند. با این اوصاف پایانه صادراتی گل، سال‌هاست که به خاطر چند مساله کوچک، نیمه کاره رها شده است. اگر این پایانه گل راه‌اندازی شود، بدون شک باید منتظر انقلاب در صنعت گل ایران باشیم. این بی‌سلیقگی است که برق بفروشیم، اما ترانس برق، ظرفیت لازم را نداشته باشد. این بی‌سایقگی است که شهرک‌ها مشکل آب داشته باشند. این مشکلات باید توسط دولت حل شود.
او گفت: سرمایه کافی در داخل کشور حاضر است. البته نیاز به جذب سرمایه خارجی هم داریم. برخی مواقع باید سرمایه‌گذار خارجی را هم وارد کار شود تا اصطلاحا او را به این مکان آلوده کنیم. اگر کشورهای دیگر مقدار زیادی سرمایه گذاری در ایران داشته باشند، همین افراد لابی ما می‌شوند تا تحریم‌ها لغو گردد. یکی از راه‌ها جهت مقابله با تحریم‌ها، استفاده از سرمایه کشورهای دیگر است. نهایتا سرمایه آنها مسیری برای عبور از بحران‌ها خواهد شد. از طرفی ایرانی‌های بسیار زیادی در خارج از کشور داریم که دوست دارند در ایران سرمایه‌گذاری کنند. درست است که عده‌ای می‌گویند “ما زحمت زیادی کشیدیم که این افراد را فراری بدهیم!” اما این افراد سرمایه‌های ما هستند و باید به کشور باز گردند. باید آنها را به کشور بازگردانیم و از توان و سرمایه و تجربه‌شان استفاده کنیم.
مرتضوی افزود: زمانی روسیه بزرگترین وارد کننده غلات در جهان بود. اکنون بزرگترین صادر کننده غلات در جهان محسوب می شود. ” در حقیقت رنسانس” و “تغییر” نیاز به یک دکترین دارد که اکنون باید در ایران هم طراحی و اجرایی گردد. برای این تغییر، پتانسیل شهرکهای صنعتی را نباید فراموش کنیم.