بيکاري و تورم فزاينده، بي ثباتي سياست هاي پولي و بانکي، در کنار سياست هاي سختگيرانه مالياتي و بيمه اي دولت، باعث شده تا صنعتگر، توليدکننده، بازرگان و مغازه دار دچار رکود و بحران شوند. به اين عوامل بايد نوسان هاي نرخ ارز و افت شديد ارزش پول ملي را هم افزود که کمترين تأثيرش، عدم امکان خريد مواد اوليه براي توليدکنندگان است.
اين تصوير ناخوشايند واقعيت امروز اقتصاد ايران است. اما چه بايد کرد؟ مي گويند گذشته چراغ راه آينده است. به نظر مي رسد راهکار اجرايي براي حمايت از کالاي ايراني، حمايت از اقتصاد پوياست؛ اقتصادي درونزا، متکي بر دانش بومي و حاضر در بازار خارجي.چنين اقتصادي دربردارنده مؤلفه هاي زير است:استقلال نهادهاي پولي و بانکي
استقلال بانک مرکزي و سياست هاي پولي و بانکي، بنياد اقتصاد پوياست. تنظيم بازار بر اساس عرضه و تقاضا-و نه سياست هاي دستوري- ابزار استقلال نهادهاي کلان مالي، و حفظ ارزش پول ملي و ثبات نرخ ارز، دستاورد چنين اقتصادي است.
بهبود محيط کسب وکار
اولويت اصلي، شکل گيري فضاي مناسب براي حمايت از توليد و توليدکننده است. سهولت در صدور مجوزها و هدايت براي شکل گيري کسب وکارهاي نوپا و مبتني بر نيازهاي جديد بازار، روند حمايتي ضروري براي حمايت از کالاي ايراني است. چنين سهولتي نيازمند دولتي چابک است؛ دولتي بهره ور که سياستگذار است؛ نه تصديگر؛ دولت همراه حامي است، نه رقيب.
بهبود کيفيت، برندسازي و رقابت پذيري توليدکننده داخلي
پذيرش الزامات حضور در بازار پررقابت و مدرن امروزي، راهبردي کلان براي توليدکنندگان است که بايد با رعايت اصول کسب وکار حرفه اي و ارائه کالاي باکيفيت و متمايز، راه خود را در اين بازار پرتلاطم پيدا کنند و بتوانند با رونق صادرات در بازارهاي جهاني حضور پيدا کنند.
فرهنگ سازي
استفاده از کالاي ايراني بايد جزء جدانشدني سبک زندگي هر ايراني قرار گيرد و اين مهم از طريق فرهنگ سازي توسط رسانه قابل تحقق است. صدا و سيما، مطبوعات و … مي توانند با استفاده از شيوه هاي نوين تبليغي مستقيم يا غيرمستقيم، به نهادينه سازي مصرف کالاي ايراني کمک کرده، شرايطي را فراهم سازند تا خانوارهاي ايراني از کالاي ايراني استقبال کنند.
در اين ميان همکاري شبکه توليد و توزيع کالا نقش پر رنگي در جاري شدن فرهنگ مصرف محصول ايراني دارد.
ارتباطات هدفمند جهاني و توسعه سرمايه گذاري خارجي
تعاملات در عرصه جهاني بر پايه عزت، حکمت و مصلحت نه تنها يک راهبرد؛ بلکه ضرورتي انکارناپذير براي رونق صادرات و در نتيجه حمايت از توليدات داخل است. در اين راستا، ديپلماسي فعال و بهره مندي از رايزنان اقتصادي مي تواند با جذب سرمايه گذاري خارجي، رونق بازار داخلي را رقم زند.اما در اوضاع کنوني، فعالان اقتصادي نيازمند يک همراهي دلسوزانه هستند: همراهي در درک متقابل شرايط، همراهي در عدم تحميل فشار مالياتي و بيمه اي مضاعف توسط دولت براي جبران کسري ها و همراهي در اختصاص سهم يارانه توليد از هدفمندي يارانه ها که گويا به محاق رفته است؛ همراهي نه چونان گذشته بلکه همدلانه براي ترسيم آينده اي روشن تر.
مي دانيد که همراهي معادل حمايت است و گاهي مهم ترين حمايت دست باز داشتن از دخالت هاي نابجاست. شايد ازاين روست که اين روزها بيت مشهور سعدي همنشين شبانه روزي ام شده است:
اميدوار بود آدمي به خير کسان
مرا به خير تو اميد نيست، شر مرسان